Może pomoge, operacja "CEZARY":Operacja "Cezary" należała do największych osiągnięć bezpieki w latach 40. i 50 !

Co ma wspólnego "tkzw. Narodowy bolszewizm" do Żołnierzy Wykletych ? Jeżeli chodzi o Pana słownictwo, które używa Pan w komentarzach, no cóż: jak pisałem wcześniej świadczą one tylko o Panu ! Prosze napisac o wszystkich "akcjach" wymierzonych w Podziemie Niepodleglosciowe !

Określenie "narodowy-bolszewik" jest co najmniej dziwne! Sprawa dotyczy komunistycznych zbrodniarzy z NKWD i UB, którzy mieli, a być może mają o ile jeszcze żyją na swoich łapach krew Polskich Patriotów, Żołnierzy Wyklętych!

Obszar

Za etnicznie ukraińskie ziemie Ukraińcy uznawali przed II wojną światową m.in. obecne powiaty:

bieszczadzki,
sanocki,
leski,
krośnieński,
jasielski,
nowosądecki wraz z Krynicą,
gorlicki,
przemyski,
rzeszowski z Rzeszowem,
przeworski,
jarosławski,
łańcucki,
kolbuszowski (wschodnia część powiatu z należącym doń wówczas Sokołowem)
niżański (wschodnia część powiatu z Rudnikiem nad Sanem i Ulanowem, także położonym nad Sanem).
Za swoje ziemie etniczne uważali również wschodnią część województwa lubelskiego z dzisiejszymi powiatami:

biłgorajskim,
hrubieszowskim,
tomaszowskim,
zamojskim,
bialskim,
chełmskim,
włodawskim
aż po Lublin.

Koncepcja "Zakierzonii" w składzie "Wielkiej Ukrainy" była realizowana przez nacjonalistów ukraińskich do roku 1947. Kres działalności OUN i UPA na tym terenie położyła Akcja "Wisła" w 1947 oraz działalność NKWD.


Granice

Granice wyznaczały :

północną - Biała Podlaska
zachodnią - miejscowości Kozły, Horodyszcze, Parczew, Ostrów, Rejowiec, Rakołupy, Różaniec, Cieplice, Dynów, Brzozów, Rymanów, Jasło, Grybów koło Muszyny.
południową - granica polsko-czechosłowacka
wschodnią - granica polsko-radziecka

Organizacja

„Zakierzoński Kraj” OUN był kierowany przez „Stiaha” i dzielił się na trzy okręgi:

I Okręg:
Nadrejon „Beskyd”
Nadrejon „Chołodnyj Jar”
Nadrejon „Werchowyna”
II Okręg:
Nadrejon „Baturyn” (jedyny)
III Okręg:
Nadrejon „Łyman”
Nadrejon „Łewada”
Oddziały UPA walczące na terenie „Zakierzonia” podlegały VI Okręgowi Wojskowemu „Sian”, który dzielił się na odcinki taktyczne odpowiadające w przybliżeniu nadrejonom OUN.

CHARAKTERYSTYKA Nr 162
NIELEGALNEJ ORGANIZACJI PN. „ORGANIZACJA UKRAIŃSKICH NACJONALISTÓW” /OUN/ TZW. „ZAKIERZOŃSKIEGO KRAJU” /W PRL/

Wyzwolenie południowo-wschodnich obszarów polskich, spowodowało zorganizowanie i podjęcie na tych terenach przez nacjonalistów ukraińskich działalności zmierzającej do oderwania tej części terytorium od Polski i stworzenia tzw. „Samostikny Ukrainy” /wolnej i niezależnej Ukrainy/. Ponadto kształtowanie się granicy państwowej między Polską a ZSRR, jej zabezpieczenie, utrudniało kierowanie tą działalnością na terenie kraju przez kierownictwo „OUN”. Z tych też względów z istniejącego od lat „OUN” stworzono na terenie Polski tzw. „Prowid Krajowy” „OUN”.<br>
Powstanie i kształtowanie się jednostek strukturalnych „OUN” następowało w różnych okresach czasu. „Prowid Krajowy” był więc naczelnym organem „OUN” w Polsce, któremu podlegały okręgi: I, II, III.<br>
W ramach okręgu istniały nadrejony. W skład nadrejonów wchodziły rejony. Rejony znów składały się z kuszczy zaś kuszcze ze stanic. Prowidnyk stanicy zwany też był łankowym /sekcyjnym/. Najmniejszą więc jednostką terenową w podziale administracyjnym „OUN” była stanica, która obejmowała 1-2 wsie. W skład kuszczu wchodziło 4-7 wsi. W ramach kuszczu istniały pododdziały zbrojne „Samoobronni Kuszczowi Widiłi” /Samoobronny Kuszczowy Oddział/. Członkowie „SKW” mieszkali legalnie we wsiach i w razie potrzeby byli mobilizowani do działań zbrojnych. Stan „SKW” liczył do 30 osób. Tak jak w „UPA” składał się z roji /drużyn/. Dowódcami „SKW” byli referenci wojskowi kuszczu.<br>
„OUN” ogólnie liczyła 2494 członków i pomocników. Z tej liczby wobec 2474 członków ustalono ich przynależność wewnątrz strukturalną. Odnośnie pozostałych członków „OUN” w liczbie 20 takiej przynależności nie dało się ustalić. Troje z nich jest pochodzenia chłopskiego. Należy przyjąć, że pozostali również. Dwoje skazanych, jeden na dożywotnie więzienie, a drugi na 15 lat więzienia.<br>
<br>
„PROWID KRAJOWY”<br>
Jak już zaznaczono było to naczelne kierownictwo „OUN” w Polsce, stanowiło je 13 członków, w tym:<br>
- prowidnyk, Staruch Jarosław ps. „Stiach”,<br>
- z-ca prowidnyka, Halana Wasyl ps. „Orłan”, który jednocześnie był referentem propagandy,<br>
- referent „SB” /Służby Bezpieczeństwa/, Fedoriw Piotr ps. „Dolnycz”,<br>
- referent wojskowy, Onyszkiewicz Mirosław ps. „Orest”. Był on zarazem naczelnym dowódcą /prowidnykiem/ „UPA” /Ukraińskiej Powstańczej Armii/.<br>
Istniał Ośrodek Techniczny. Od jesieni 1945 r. do jesieni 1946 r. była też krajowa grupa kurierska, która obsługiwała linię łącznościową z Czechosłowacją. Komendantem tej grupy był ps. „Damian”.<br>
<br>
OKRĘG I<br>
Obejmował on teren ówczesnego województwa rzeszowskiego z powiatami: Przemyśl, Lesko, Krosno, Sanok, Brzozów, Gorlice. Okręg ten posiadał 3 nadrejony: „Chołodnyj Jar”, „Beskid”, „Werchowyna”.<br>
Prowid okręgu stanowili:<br>
- prowidnyk ps. „Warwark”, do połowy 1946 r.,<br>
- prowidnyk, Huk Mirosław ps. „Hryhor”,<br>
- sekretarz prowidnyka okręgu Huk Eugeniusz ps. „Szczypawka”,<br>
- referent „SB” /Służby Bezpieczeństwa/ ps. „Zetun”, zabity w czerwcu 1946 r., po nim referentem został Iwan Harbacz ps. „Staryj” /były prowidnyk rejonu III nadrejonu „Chołodnyj Jar”/,<br>
- referentka „UCzK” /Ukraiński Czerwony Krzyż/ ps. „Jasyna”,<br>
- referent finansowy, Hamiłka lub Hamiwka Jarosław ps. „Wyszyński”, aresztowany w 1947 r.,<br>
- referent propagandy, Bochtelowski Lubomir ps. „Zenko”, aresztowany w 1947 r.,<br>
- referent wojskowy, Mizerny Wasyl ps. „Orłon”, który jednocześnie był prowidnykiem kurenia /batalionu/ „Ukraińskiej Powstańczej Armii” „UPA”,<br>
- komendant specjalnych kurierów ps. „Cołowij”.<br>
<br>
Nadrejon „Chołodnyj Jar”<br>
W skład tego prowidu wchodzili:<br>
- prowidnyk, Kawuza Piotr ps. „Rusłan”,<br>
- referent zdrowia w okresie 1945-1946 Huk Bogdan ps. „Skała”,<br>
- referent zdrowia ps. „Orest” zabity w 1947 r.,<br>
- referentka „UCzK” /Ukraiński Czerwony Krzyż/, Harnaj zd. Było vel Bartnik Janina ps. „Maria”, „Arita”, „Mironka”,<br>
- referentka „UCzK” ps. „Sira”, aresztowana,<br>
- referent „SB” /Służby Bezpieczeństwa/ Capiak Wasyl ps. „Potap”,<br>
- peferent propagandy ps. „Kłym”, występuje też ps. „Myron”,

Bądźcie POzdrowione wszystkie zawszone komuchy, rozpaczające z POwodu odebrania ubecko-esbeckich emeryturek.
To se ne wrati - PeOwskie komuszki.

GŁÓWNY CEL KOMUNISTÓW –  LIKWIDACJĘ PODZIEMIA

14 października 1944 r. kierownik WUBP w Lublinie mjr Stanisław Szot wydał ściśle tajny rozkaz skierowany do kierowników powiatowych UBP, w którym obnażał główny cel komunistów – bezpardonową likwidację całego podziemia. Jako że rozkaz był tajny, nie próbowano w nim zachowywać pozorów praworządności, a tym samym pokazywał całą bezwzględność metod jakimi się miano w tej walce posługiwać oraz skalę uzależnienia polskiego aparatu represji od sowieckich mocodawców. Major Szot rozkazywał:

Aresztowanych członków AK, NSZ i OUN za działalność przeciw PKWN i Armii Czerwonej, a którzy z różnych względów nie mogą być sądzeni, należy za okazaniem niniejszego rozkazu wydać przedstawicielowi Armii Czerwonej. Ile i kogo konkretnie z aresztowanych wydać należy uzgodnić na miejscu z przedstawicielem Armii Czerwonej. Na wszystkich przekazanych należy zachować u siebie akta sprawy /odpisy/, a dokładną listę przekazanych przysłać do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Lublinie.

Zakończenie II wojny Światowej nie przyniosło Polakom wyzwolenia, tam w tej przesmutnej
środkowo-wschodniej Europie, stało się jednej nocy na drugą wymianą zbirów Hitlera na zbirów
Stalina.
Witold Gombrowicz