Chodzi ci o następców Mariusza Birosza prezesa Brygady Inki? Chyba jeszcze żyje więc nastepcy mu jeszcze nie potrzebni?
Władysław Łukasiuk ps „Młot” - zginął na kolonii wsi Czaje-Wólka, zastrzelony przez swojego podkomendnego Czesława Dybowskiego „Rejtana”. „Młot” zastrzelił młodszego brata Czesława – Leopolda, ponieważ nie wykonał on zleconego przez „Młota” wyroku śmierci na cywilach (podejrzewanych o współpracę z UB - dla jego podkomendnego samo podejrzenie nie wystarczyło aby zabić cywilów). Widząc to, „Rejtan” zastrzelił „Młota”. W Czajach Wólce (gmina Ciechanowiec),15 lipca 2006 roku, nastąpiło uroczyste odsłonięcie pomnika poświęconego pamięci Młota. Jeszcze przed uroczystościami pomnik został zniszczony (prawdopodobnie przez lokalną społeczność, wśród której Młot nie cieszył się dobrą opinią).
Franciszek Przysiężniak ps. „Ojciec Jan” - o akcjach skierowanych przeciwko ukraińskiej ludności cywilnej informowano z oburzeniem Komendanta Okręgowego SCh-BCh „Zawoję” – Narcyza Wiatra, zwłaszcza o dokonywanych przez oddział „Ojca Jana” pospolitych rabunkach. 5 maja 1946 aresztowany w Gdańsku. Skazany na cztery lata więzienia, wyszedł po amnestii w 1947. 3 września 1948 ponownie aresztowany i skazany na 15 lat więzienia. Osadzony w więzieniu we Wronkach. Zwolniony 24 grudnia 1951 prawdopodobnie dlatego, że podpisał lojalkę, lecz nie podjął aktywnej współpracy. Zwerbowany ponownie przez SB w 1971, lecz był niezdyscyplinowany i nie miał większej wartości jako współpracownik. Zmarł 30 września 1975 w Jarosławiu

Patriota - nie zrozumiałeś sensu cytowanego przez siebie wiersza. Cyt. pamiętniki Marianowicza red. naczelnego czasopisma Szpilki - "Partia uważnie patrzyła na ręce pisarzom, którym wyznaczyła rolę przewodników, mających przekonać Polaków do komunizmu. Błędy były piętnowane i karane. W sierpniu 1951 roku w „Szpilkach” ukazał się przełożony przez Brzechwę wiersz Andrieja Niekrasowa "Pieśń pracy", według redaktorów tygodnika niewinny i ideologicznie prawomyślny. Strażnicy ideowej czystości odkryli jednak, że wiersz zawiera elementy dywersyjne i wezwali winowajców – tłumacza i redaktora „Szpilek” Antoniego Marianowicza przed swe oblicze. „Przebywaliśmy wówczas z Jankiem nad morzem i zostaliśmy telegraficznie wezwani do Warszawy przed zagniewane oblicze czynnika” – wspominał po latach Marianowicz.
Członkowie organizacji partyjnej przy ZLP uznali, że ironiczny wiersz adresowany do głupców, tchórzy i próżniaków, którzy nie potrafią znaleźć radości w pracy dla kraju i widzą w niej tylko trud i przyszłe odciski, nie jest wystarczająco jasny i przekonujący. Porównywanie bohaterskiego wysiłku, który klasa robotnicza wkłada w budowę socjalizmu („Żeby ostatni wydać dech / Z godnością – przy robocie”), do pracy starego, wiernego psa, który gotów jest zdechnąć „tropiąc dubelta w lesie” jest porównaniem złym. Z punktu widzenia partyjnych ideologów metafora mogła rzeczywiście budzić wątpliwości.
Według Putramenta Marianowicz złożył samokrytykę w imieniu pisma, ale Brzechwa uznał, że to on popełnił błąd i tylko on powinien ponieść konsekwencje. Antoni Marianowicz zapamiętał, że Brzechwa błysnął zręcznością wytrawnego obrońcy. Mówił o niewielkim doświadczeniu redaktora „Szpilek”, który zasugerował się uznanymi nazwiskami rosyjskiego klasyka i polskiego tłumacza, i o własnej lekkomyślności, w wyniku której wysłał do wysokonakładowego tygodnika przekład przeznaczony do publikacji w antologii poezji o znacznie mniejszym zasięgu. „No i sprawa rozeszła się po kościach” – napisał Marianowicz, a obaj grzesznicy już następnego dnia znów mogli kąpać się w Bałtyku

Tą książkę wsadź sobie w buty, będziesz przynajmniej wyższy, bo rozumu ci nie przybędzie.
Lepiej zacznij czytać bajki dla dzieci w wieku do lat 10-ciu, na takim poziomie się zatrzymałeś pajacu.