Tablica do wymiany
Widok dotychczasowej tablicy usytuowanej przy wejściu głównym
Na sesji Rady Miejskiej, która miała miejsce 14 lutego 2011, debatowano nad petycją w sprawie zmiany treści napisu na pomniku usytuowanym na cmentarzu żołnierzy radzieckich. Podpisali ją działacze Arcan Historii, Wspólnej Ziemi, Związku „Solidarności” Kombatantów Polskich oraz Fundacji Inicjatyw Obywatelskich im. Marcina Fuhrmanna.
Postulowano także, by „umieszczono pełną listę poległych w Chojnicach żołnierzy Armii Czerwonej w Internecie na stronie Urzędu Miejskiego, jak też o wykonanie tablicy informacyjnej. Na takiej tablicy ustawionej przed cmentarzem powinien znaleźć się opis walk niemiecko – radzieckich w kilku wersjach językowych i z odpowiednimi mapami sytuacyjnymi, bez symboli denotujących ideologie totalitarne.”
Reklama | Czytaj dalej »
Dyskusja na tym posiedzeniu RM była bardzo burzliwa. Nie zakończyła się wtedy przyjęciem żadnych wniosków, ale Antoni Szlanga w imieniu koalicji PO – Program 2014 zaprezentował wspólne stanowisko w sprawie ewentualnych zmian na tym cmentarzu. Jej członkowie odrzucali możliwość umieszczenia innego napisu na pomniku, ale mieli także własny pomysł – Na tablicy przy wejściu głównym jest napis „Cmentarz Armii Radzieckiej”. Wynika z niego, że pochowaliśmy całą Armię Radziecką. Rzeczywiście należałoby powrócić do tego zapisu historycznego - „Cmentarz żołnierzy radzieckich poległych w walkach o wyzwolenie ziemi chojnickiej”. Oczywiście w wydaniu dwujęzycznym. Podzielamy także pogląd, jeśli chodzi o umieszczenie, także dwujęzyczne, wykazu żołnierzy, którzy tam na tym cmentarzu leżą, na stronie internetowej.
A. Finster demonstruje projekt nowej tablicy.
Na kolejnej sesji – 21 marca 2011 – przegłosowano wniosek, w którym zalecono zmianę napisu na tablicy. Jak poinformował na ostatniej konferencji prasowej burmistrz Arseniusz Finster, wkrótce dojdzie do jego realizacji. Dotychczasową metalową tablicę zastąpi wykonana z granitu. Zostanie na niej umieszczony następujący tekst – Cmentarz żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walce z niemieckim okupantem w 1945 roku. Księga poległych znajduje się w Urzędzie Miejskim w Chojnicach ul. Stary Rynek 1. Tablicę zaprojektował Główny Specjalista mgr inż. architekt Andrzej Ciemiński. Wykona ją zakład kamieniarski Janusza Mogi. Jej koszt ma wynieść 1500 zł. Nie zabrakło komentarza burmistrza skierowanego do jednego z inicjatorów petycji – Nie chcę być zgorzkniały, ale już chyba nie będę konsultował tego projektu z Arcanami Historii, bo bym doszedł do absurdu. Nic bym nie zrobił w tym mieście.
A.Finster o nowej tablicy na cmentarzu żołnierzy radzieckich.
Zapytaliśmy wówczas Arseniusza Finstera, czy będzie wprowadzony w życie wniosek zawarty w petycji o wykonanie wersji elektronicznej księgi poległych, by umieścić ją na ratuszowej witrynie – Postaram się, aby do kolejnych obchodów święta wyzwolenia Chojnic spod okupacji niemieckiej, ten postulat też był zrealizowany – odpowiedział burmistrz.
 |
 |
 |
 |
 |
Podobne tematy:
Najnowsze:
REKLAMA:
- Komentarze Chojnice24 (36)
- Komentarze Facebook (...)
USD
DKK
EUR
RUB
CHF
NOK
GBP
SEK
Niepokojący trend w firmach przybiera...
Geolodzy jadą do Choczewa. Elektrownia...
Alarm energetyczny w niemieckim...
36 komentarzy
Rozumiem, że jesteś potomkiem ludności ukraińskiej przesiedlonej z Kresów i Bieszczad na Pomorze tuż po II wojnie światowej? Bo jak inaczej tłumaczyć to, że tak bardzo obrażasz Polaków i kłamiesz na temat wydarzeń historycznych?
To właśnie Ukraińcy z nazistowskiej UPA mordowali Polaków na Kresach. Dopiero LWP rozpędziło tę nazistowską bandę, a wspierającą ją ludność wywiozła na Pomorze!
Ukraińcy bez powou napadali na zamieszkane przez Polaków wsie i rytualnie mordowali ludzi. Nie oszczędzali nawet kobiet w ciąży, które były żywcem palone w stodołach, ani dzieci, które masowo krzyżowano przy drogach! Ot ukraińska ''miłość względem'' Polaków! Poniżej lista tortur jakich nazistowska Ukraińska Powstańcza Armia dopuszczała się na Polakach:
1. Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.
2. Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).
3. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.
4. Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.
5. Wyrzynanie na czole "orła".
6. Wbijanie bagnetu w skroń głowy.
7. Wyłupywanie jednego oka.
8. Wybieranie dwoje oczu.
9. Obcinanie nosa.
10. Obcinanie jednego ucha.
11. Obrzynanie obydwu uszu.
12. Przebijanie kołami dzieci na wylot.
13. Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.
14. Obrzynanie warg.
15. Obcinanie języka.
16. Podrzynanie gardła.
17. Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.
18. Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.
19. Wybijanie zębów.
20. Łamanie szczęki.
21. Rozrywanie ust od ucha do ucha.
22. Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.
23. Podcinanie szyi nożem lub sierpem.
24. Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
25. Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.
26. Skręcanie głowy do tyłu.
27. Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą.
28. Obcinanie głowy sierpem.
29. Obcinanie głowy kosą.
30. Odrąbywanie głowy siekierą.
31. Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
32. Zadawanie ran kłutych w głowie.
33. Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców.
34. Zadawanie innych ran ciętych na plecach.
35. Zadawanie ciosów bagnetem w plecy.
36. Łamanie kości żeber klatki piersiowej.
37. Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca.
38. Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś.
39. Obcinanie kobietom piersi sierpem.
40. Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą.
41. Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej.
42. Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską.
43. Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem.
44. Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem.
45. Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych.
46. Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha.
47. Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku - kipiącej wody.
48. Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki.
49. Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do wnętrza potłuczonego szkła.
50. Wyrywanie żył od pachwiny, aż do stóp.
51. Wkładanie do pochwy - wagina rozżarzonego żelaza.
52. Wkładanie do waginy szyszek sosny od strony wierzchołka.
53. Wkładanie do waginy zaostrzonego kołka i przepychanie aż do gardła, na wylot.
54. Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od waginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz.
55. Wieszanie ofiar za wnętrzności.
56. Wkładanie do waginy szklanej butelki i jej rozbicie.
57. Wkładanie do otworu analnego szklanej butelki i jej stłuczenie.
58. Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi wnętrznościami.
59. Odrąbywanie siekierą jednej ręki.
60. Odrąbywanie siekierą obydwóch rąk.
61. Przebijanie dłoni nożem.
62. Obcinanie palców u ręki nożem.
63. Obcinanie dłoni.
64. Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej.
65. Odrąbywanie pięty.
66. Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej.
67. Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.
68. Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem.
69. Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.
70. Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.
71. Obcinanie piłą obie nogi.
72. Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.
73. Przybijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.
74. Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.
75. Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio głową do podłogi.
76. Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.
77. Rąbanie siekierą całego tułowia na części.
78. Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.
79. Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.
80. Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.
81. Rozpruwanie brzuszka dzieciom.
82. Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.
83. Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.
84. Łamanie stawów nóg dziecka.
85. Łamanie stawów rąk dziecka.
86. Zaduszenie dziecka przez narzucenie na niego różnych szmat.
87. Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.
88. Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.
89. Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.
90. Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.
91. Wbijanie dziecka na pal.
92. Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią przez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała.
93. Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.
94. Wieszanie na drzewie głową do góry.
95. Wieszanie na drzewie nogami do góry.
96. Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.
97. Zrzucanie w dół ze skały.
98. Topienie w rzece.
99. Topienie przez wrzucenie do głębinowej studni.
100. Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.
101. Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.
102. Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.
103. Wbijanie koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi.
104. Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej.
105. Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie.
106. Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyi, zwanym arkanem.
107. Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi.
108. Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi.
109. Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów.
110. Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego.
111. Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszego dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka, przywiązano nogę dziecka najmłodszego.
112. Przebicie tułowia na wylot lufą karabinu.
113. Ściskanie ofiary drutem kolczastym.
114. Ściskanie razem dwie ofiary drutem kolczastym.
115. Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym.
116. Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwania bólu i cierpienia.
117. Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie.
118. Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą.
119. Rozrywanie tułowia na wpół przez konie.
120. Rozrywanie tułowia na wpół przez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie.
121. Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku.
122. Podpalanie ofiary oblanej uprzednio naftą.
123. Okładanie ofiary dookoła słomą-snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób pochodnię Nerona.
124. Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary.
125. Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia.
126. Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy.
127. Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra.
128. Wieszanie na kolczastym drucie.
129. Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą.
130. Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.
131. Wiązanie - skuwanie rąk drutem kolczastym.
132. Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.
133. Przybijanie rąk do progu mieszkania.
134. Wleczenie ciała po ziemi, za nogi związane sznurem.
135. Przybijanie małych dzieci dookoła grubego rosnącego drzewa przydrożnego, tworząc w ten sposób tzw. "wianuszki".
Pytania dotyczące historii, zadaje mi Pan jak na maturze, Pan wybaczy, ale skoro Pan tego poziomu nie opanował i potrzebuje Pan o tych zagadneiniach dyskusji czy lekcji, to proszę się zwrócić chocby do p. Bogdana K.
Co do przedszkola - a kto pisał o jakiejś konsultacji? Ja? Nie, ja mówiłem (nie krzyczałem, choć może powinienem bo Pan miał wielkie głośniki), że likwidajacja przedszkola publicznego nie ma oparcia w prawie, jest bezpodstawna i tak czy siak, skończy się fiaskiem. Wie Pan, dla mnie opinia takiego wojewody - politykiera jak Owczarczak jest mało istotna w tej kwestii. Po linii politycznej w tym kraju załatwia się wiele pozostając zgodnym z literą prawa...Pan to wie i ja to wiem.
Cmentarze - w niczym Panu nie grożę. Piszę jasno i przejrzyście do zmian dojdzie, pomimo tego, ze tak Pan "umiłował" czerwoną gwiazdę i Bohaterów ZSRR.
Do Pani Zagozdy - Tak, na żołnierzach września skupiam się od lat. Będę tego owoce, już dziś zapraszam do obszernej lektury.
Do ~ dobrze zorientowany, Każdy tekst w "Słowie Młodych" jest przeze mnie akceptowany, a najpierw czytany. Pan Andrzej Mielke pisząc te słowa zdawał sobie sprawę z ich wagi, a odpowiedzialność za nie ponosi autor, a nie redakcja czy ja sam. To autor daje tekst do publikacji, a nie redakcja. W "Słowie Młodych" ukazywały się teksty od "prawa do lewa" jeśli chodzi o myśl polityczną i temy pozostaniemy wierni.
Dla Pana, Panie burmistrzu mam propozycję, jak się Pan już nauczy jaka jest różnica pomiędzy "protestem" a "skargą" oraz co rozróżnia użycie tuby czy głośników na swoim proteście, a co na cudzym (będąc nieproszonym do przemów i wystąpień osobnikiem) to możemy otwarcie i bez deklarowanej przez Pana nienawiści porozmawiać. Wielokrotnie pisałem, mi jest Pan zupełnie obojętny jako osoba, a nawet mam dla Pana sympatię być może, bo Pan jest taki pocieszny jak się Pan złości, ale dla konkretnych działań - jak zagłuszanie obywatelskiego głosu, budowanie atmosfery wykluczenia, postawy antydemokratyczne, piętnowanie i szkalowanie - co czyni Pan niejako z urzędu po prostu potępiam. Tak rządzili cesarze rzymscy, lud był posłuszny, bo się bał, a nie kochał - pomyślał Pan kiedyś o tym? Sam Pan swymi wypowiedziami nakręca atmosferę i robi to Pan celowo, także należy Pana skutecznie "parować i studzić". Może wreszcie jak Pan ochłonie to porozmawiamy jak ludzie. Obywatele z pewnością patrzą na takie wymiany zdań z niesmakiem z tego pewnie też sobie Pan sprawy nie zdaje.
Czytałem część tej publikacji (chyba w Życiu Chojnic lub na jednym z portali).
I dlatego Panie Burmistrzu warto rozważyć i przemyśleć w jaki sposób obchodzić rocznicę 14 lutego i czy to jest "rocznica".Pomiędzy "wybaczeniem" a świętowaniem jest szalona różnica .Są cmentarze chwały ku pamięci potomnym i są cmentarze "ku przestrodze".Ja uważam że ten o którym dyskutujemy jest tym drugim.
Arseniusz Finster burmistrz Chojnic
Interpretacje zdarzeń historycznych możemy mieć różne - mieliśmy te same podręczniki do historii ale różnych nauczycieli.Jeżeli chodzi o rosyjskich żołnierzy to bym ich tak "nie usprawiedliwiał". Generałowie robili swoje a szeregowi swoje.Kilka lat temu miałem przyjemność pracować w Nadleśnictwie Starogard (tereny przedwojennej Polski, Kociewie).Kierowca z którym jeździłem po leśniczówkach i lasach opowiadał gdzie stacjonowały jednostki wojsk radzieckich i jakie "zaplecze" fundowało im NKWD (już po zakończeniu działań wojennych) był to barak pełen młodych kobiet do "użytku" zwycięzców i nie były to tylko Niemki.Wiele z nich jest pochowanych obok masowych mogił powstałych za okupacji niemieckiej a większość trafiła do szpitala psychiatrycznego w Starogardzie (no bo przecież nikt im nie wierzył że zwycięzcy mogą gwałcić).Szkoda że nie ma w działaniach samorządu i innych instytucji woli w udokumentowaniu tych zbrodni sam IPN nie wystarczy.
Jeszcze jedno - do dziś rdzenni mieszkańcy tamtych terenów boją się opowiadać o tych wydarzeniach.
Komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Dodaj komentarz
Komentarze publikowane są dopiero po sprawdzeniu przez moderatora!