Antykwariat prasowy...

Widok na ratusz i kamienice. Ok. 1915 r.

Prawie 80 lat temu podobnie jak i dzisiaj toczyło się życie, być może nieco wolniejsze, a jednak życie. Jego rytm wyznaczał dzień powszedni i sprawy z nim związane. Ówcześni mieszkańcy naszego miasta mieli swoje smutki i radości. Pracowali i tworzyli. Fakty te często odnotowano w przedwojennej prasie lokalnej. W zachowanych archiwalnych wydaniach  czytamy:

Krwią kapłańską (Dziennik Pomorski 1930 r.)

Czytając powyższy nagłówek, przypomną sobie Sz. Czytelnicy, że spotykali się już z nim kiedyś. Otóż jest to tytuł słynnego już dramatu prof. Stefana Bieszka, który odegrany w Chojnicach przez uczniów gimnazjum, cieszył się wielkim powodzeniem i uznaniem. Piękny ten dramat z dziejów Chojnic r. 1555 został odegrany przez uczniów. Przy tej okazji, chcemy wyrazić autorowi wspaniałego dzieła należący mu się słusznie hołd, za stworzenie utworu, który właśnie w czasach obecnych jest tak bardzo na miejscu.

Reklama | Czytaj dalej »

Pełne uznanie należy się dyrekcji gimnazjum za to, ze wystawiło w przededniu nadchodzącego wielkiego postu bardzo zastosowaną sztukę religijną, aby tym samym zerwać z burzliwym życiem karnawałowym, a wejść na drogę pokuty. Życie czasów obecnych wymaga wiele naprawy, a osiągnąć je można przy zastosowaniu doborowych budujących utworów scenicznych. Szczególnie zważać trzeba na to, co gra młodzież i dzieci , bowiem wielki wpływ ma scena na młodociane dusze. Kiedy złe duchy chcą nam wydrzeć religię z duszy dziecka, my staniemy w jego obronie i wspierać będziemy jego słabiutka wolę. Dzielna drużyna harcerska, z której rekrutowali się amatorzy wspomnianego dramatu oddala swe role wspaniale.

Czołową rolę proboszcza chojnickiego Stefana Snieckiego, objął uczeń 8 - ej klasy Chyliński. Grał on niemal artystycznie, z prawdziwym zrozumieniem swego zadania. Widzom zdawało się, że to nie młody uczeń pełen życia, lecz kapłan z powołania, pełen poświęcenia i świętości. Niedoścignionym w swej roli był również Jerzy Powalski dziedzic z Powałek, reprezentowany przez p. Czepka. Udatnie grał również p. Łobocki w roli Berenta przeora Dominikanów. Wszyscy inni grali równie pięknie, słowem, sztuka się udała znakomicie, wykazując dobrze zrozumianą obsadę ról. Ładne były dekoracje i iluminacja. Strona muzyczna pod kierownictwem ks. prof. Dreszlera wykonana była bardzo starannie. Za zgotowanie tak wspaniałej uczty duchowej wdzięczni z całego serca są jej uczestnicy a podziękowania składają dyrekcji gimnazjum. Widz odrywał się niejednokrotnie od swoich trosk codziennych i szarzyzny życia, a biegł myślą w czasy dawne plamione ohydną reformacją. Stawał niejednokrotnie w walce piekła z dobrem, chyląc szalę zwycięstwa na stronę mniejszą, sprawiedliwą. Zwycięstwo reformacji było krótkie, bowiem nad nią zapanowała wiara katolicka, tak jak w czasach obecnych przeminie zepsucie, a nastanie okres wiary i bogobojności.

Echa katastrofy samochodowej w Pawłowie (Dziennik Pomorski 1930 r.)

Przed Sądem Okręgowym w Chojnicach toczył się proces przeciw szoferowi Roguszce, któremu akt oskarżenia zarzucał spowodowanie śmierci z niedbalstwa. Rzecz ma się następująco: dnia 2 kwietnia br. Wydarzyła się na szosie w Pawłowie, naprzeciw Szkoły Rolniczej, katastrofa samochodowa. Samochód ciężarowy, obładowany skrzyniami, własność kupca Lewandowskiego ze Świecia, na skręcie wywrócił się do rowu szosowego kołami do góry, grzebiąc pod sobą szofera i dwóch pasażerów. Z wypadku wyszedł szofer bez szwanku. Pasażer Kamiński doznał lekkiej kontuzji ciała, natomiast ciężko ranny został robotnik tejże firmy Mączkowski ze Świecia, który na drugi dzień zmarł.

Oskarżony na zapytanie przewodniczącego oświadcza, że nie wie, w jaki sposób dostał się z szosy do rowu. Naoczni świadkowie zeznali, ze samochód jechał bardzo szybko i w pewnym miejscu, gdy mijał skręt, począł się przechylać raz na lewą, i znów na prawą i wreszcie przewrócił się do rowu. Świadek Kamiński z Bysławia, który jechał w tym samochodzie, zeznał, ze w pewnym momencie samochód począł się kołysać i nagle leżeli w rowie. Śp. Mączkowski dostał się na dno, świadek zaś leżał u góry. Rzeczoznawca p. Badziąg zeznał, że szosa jest w tym miejscu, gdzie wydarzyła się katastrofa, owalna tak, ze przy mijaniu skrętu ciężar przewrócił się na bok, resor ugiął się pod ciężarem i samochód musiał się wywrócić. Oskarżony mógł jechać do 40 km na godzinę. Niedbalstwa po stronie oskarżonego nie można stwierdzić. Po zamknięciu rozprawy p. prokurator w całości podtrzymuje oskarżenia i wnosi o wymierzenie oskarżonemu 2 lat więzienia. Obrońca oskarżonego p. adwokat Słapa prosi o uwolnienie całkowite. Sąd po naradzie uznał oskarżonego winnym i skazał go na 6 miesięcy więzienia z warunkowym zawieszeniem na czasookres 3 lat.

Artykuł pochodzi z portalu www.chojnice24.pl

• Komentarze Chojnice24 (2)
• Komentarze Facebook (...)

2 komentarze

• 1

~piotr33

No i jaki piękny mościk był w lasku,miło pooglądać.

09 Listopada 2008, godzina 18:25

~piotr33

No i jaki piękny mościk był w lasku,miło pooglądać.

09 Listopada 2008, godzina 18:25

Komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

• 1

Dodaj komentarz

Komentarze publikowane są dopiero po sprawdzeniu przez moderatora!

Zaloguj się lub dodaj komentarz jako gość

Twój podpis

Tutaj nie wpisuj nic

E-mail (nie będzie publikowany)

Zalogowani użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o nowych komentarzach. Zaloguj się