Eposik chojnicki. Redaktor pacykarz

Czego młodość nie dała, później już nie zyskasz.
Zgapiłeś niejedno dobre, chyba mi przyznasz?
Życie szanse nam daje, lecz i je odbiera.
Stąd nie każdy do mety sukcesu dociera.
Liczy się tylko udział, tak nam powiadają
najczęściej ci, co sami sukcesu nie mają.
Tak niejeden próbuje, po czasie też zrobić
karierę w (tej) dziedzinie, gdzie nie umiał chodzić…
A to szlifuje język, którego nie poznał
lub łapie się ogrodu, czółen tudzież krosna,
pisze wierszyki w trudzie do swej Dulcynei,
łowi ryby z zapałem lub przesiada w kniei
z nabitą dubeltówką albo też w pozorze
jedzie na północ zimną pooglądać zorzę…
Najwięcej takich bywa pośród emerytów,
co nie zyskali w pracy nadmiernych zaszczytów,
ale i skorzystali z branżowego prawa:
była mała impreza, niemała odprawa.
I teraz w wieku sprawnym mają odpoczywać.
Woleliby zaś bardziej jeszcze dokazywać.
Jedni z oślim uporem zajmują też ławkę,
klnąc swoje odsunięcie na zieloną trawkę.
Tak mogło być i z onym nudnym oficerem,
gdyby się pogodził z tym, że był i jest… zerem.
Ale to mu nie w smak, on łaknął też uznania.
Miał dość już w swym życiu na baczność tylko stania.
Postanowił ozdobić swą postać puszystą
i samowładnie ogłosił siebie… artystą.
Po chwili zaś namysłu wybrał też dziedzinę.
Padło na sztuki piękne. Sławi nam mieścinę
rysunkiem nieporadnym i pełnym stagnacji.
Papier zniesie wszystko. On nie czuje krępacji!
Łamie przy tym kanony, gwałci perspektywę.
Partacz, jak lekarz co ceni wciąż lewatywę…
Na domiar złego kradnie ujęcia od innych,
przekręcając widoki, szukając naiwnych…
Włodarz zaś go hołubi, bo sztuka mu obca,
bo w akcie Dawida widzi… gołego chłopca.
A przy takim sponsorze pacykarz jest w raju
i nie musi już szukać uznania gdzieś w kraju.
By zaś swego talentu chwałę zabezpieczyć
ewentualnym krytykom gotów zaprzeczyć
nie tylko w zwykłym sporze, ale i w gazecie.
Tak to najskuteczniej oponentów wymiecie…
I żeby mieć już pewność w tym szczególnym względzie
założył gazetę. Darmo kładzie ją wszędzie,
licząc na reklamę od przyjaciół włodarza…
To mu splendoru oraz pieniędzy przysparza.
Mało mu tego jeszcze: lęki dopadają,
gdy ci co coś wiedzą talentu nie uznają.
Stąd grzęźnie dalej służąc tym w mieście zaradnym,
został z poręki szefa też dwukrotnie radnym…
I mógłby poczuć ulgę, ale lizusostwo
popchnęło go zaś teraz w kolejne łotrostwo.
Rzekomy informacji lokalnej krzewiciel,
zachowuje się teraz, jak tym donosiciel,
co sami odwagi, by stanąć jawnie w szranki,
nie mają ni trochę, woląc zaś przepychanki
i pokrętne podchody; ranienie za węgła…
Podłość w tym kumpli gronie już z dawna zalęgła.
Skoro sami w tej walce odwagi nie mają,
wolą się nie wychylać; kmiotka narażają…
Oj, przewraca się tam w grobie major Sucharski,
gdy kolega w randze, jako partacz malarski
kłamstwa szerzy na płótnie i w swojej gazecie.
Wiem, że i wy takiego tu męża nie chcecie.
Choć nieporadną kreską z pocztówek zżynane
i pod każdym względem zupełnie nieudane
dzieła onego pana  poszłyby w niepamięć,
gdyby nie hańba czynu, co zrodziła zamieć.
Teraz los to rozsądzi; skończy się wyrokiem.
A ten kiczu wytwórca łypie tylko okiem…
Paru przednim już także sobie próbowało
i po łbach zakutych i mordach też dostało.
Sprawiedliwość wymierzę; wszak to nie pierwszyzna.
W końcu ja nie jestem dupek, tylko mężczyzna!

Reklama | Czytaj dalej »

© Copyright by Mariusz Brunka, Chojnice 2019.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, przedrukowywanie i rozpowszechnianie całości lub fragmentów niniejszej pracy bez zgody autora zabronione.

Artykuł pochodzi z portalu www.chojnice24.pl

• Komentarze Chojnice24 (0)
• Komentarze Facebook (...)