A co z oświetleniem przeciwlotniczym - nadajników Radiowych, GSM, kominów.
Oznakowany jest tylko nadajnik Petrusa.
Do 2003 roku w Polsce przeszkody lotnicze były oznaczane zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskiej Normie PN-65/L-49002 Ruch lotniczy. Oznaczanie naziemnych przeszkód lotniczych. Norma ta stanowiła akt obowiązujący od 1 kwietnia 1966 roku (M.P. nr 5/1966, poz. 49) do końca 2002 roku, tj. do dnia wejścia w życie Ustawy o normalizacji z 12 września 2002 r. (DzU nr 169 z 11 października 2002 r., poz. 1386). Zgodnie z art. 5, ust. 3 tej ustawy stosowanie Polskich Norm od początku 2003 roku stało się dobrowolne. W połowie 2003 roku ukazało się Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 25 czerwca 2003 roku w sprawie sposobu zgłaszania oraz oznakowania przeszkód lotniczych (DzU nr 130 z 24 lipca 2003 r., poz. 1193). Rozporządzenie to zmieniło zasady oznaczania przeszkód lotniczych w stosunku do postanowień normy z 1966 r.

Rozporządzenie z 25 czerwca 2003 roku nałożyło szereg obowiązków na posiadaczy nieruchomości, na terenie których znajdują się obiekty mogące stanowić przeszkodę lotniczą. Zobowiązało ich m.in. do zgłoszenia (do 9 października 2003 r.). władzom lotniczym cywilnym i wojskowym stosownych informacji na temat tych obiektów. Przepis zobowiązał ponadto do dostosowania oznakowania przeszkodowego istniejących obiektów (oznakowanych wg postanowień normy PN-65/L-49002) do nowych przepisów. Zgodnie z pierwotną wersją miało to nastąpić w terminie 30 miesięcy od dnia wejścia w życie omawianego rozporządzenia, czyli do 9 stycznia 2006 roku. Termin ten został przedłużony do 31 grudnia 2008 roku Rozporządzeniem Ministra Transportu i Budownictwa z 13 stycznia 2006 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie sposobu zgłaszania oraz oznakowania przeszkód lotniczych (DzU nr 9, poz. 53).