1612

Film, na który zamówienie przyszło z Kremla. Budżet w wysokości 10 mln dolarów, z kasy państwowej i od rosyjskiego milionera. Nikita Michałkow znany ze swego nacjonalizmu , występuje w roli producenta filmu, którym od pewnego czasu straszono nas, jakoby miał być najbardziej antypolskim w dziejach kinematografii.

Dla naszych czytelników przygotowaliśmy konkurs! Szczegóły pod artykułem!

Ustanowiony przed czterema laty Dzień Jedności Narodowej, jest nowym rosyjskim świętem, które miało zastąpić, obchodzoną dotąd hucznie rocznicę rewolucji bolszewickiej. Nowe czasy wymagają nowych świąt, niestety rosyjskie społeczeństwo, potraktowało nowinkę z dużym dystansem. Powód jest prosty, Rosjanie nie rozumieli konotacji tej rocznicy, Wielka Smuta to dla nich puste hasło. Jaki jest najlepszy sposób by przybliżyć nowe trendy historyczne? Trzeba trafić do masowego odbiorcy. W ten sposób powstał obraz łączący rosyjską skazkę, melodramat, elementy fantasy i filmu kostiumowego.

Reklama | Czytaj dalej »

Tytułowy rok 1612, jest kulminacyjnym momentem ciągu zdarzeń, jakie doprowadziły do tej daty, będącej obecnie nową dumą narodową Wielkiej Rosji. Początek wydarzeń wyznacza rok 1604, kiedy to na dworze Zygmunta III Wazy pojawił się mnich podający się za syna Iwana Groźnego. Dymitr Samozwaniec, za obietnicę unii z Polską, otrzymał wsparcie i na czele polskiego wojska wkroczył do Moskwy. Zajął miejsce po otrutym Godunowie, a członków jego rodziny zmordował. Ocalała jedynie córka Godunowa- Ksenia, w której zakochał się filmowy polski hetman. I mogła by to być piękna miłosna historia, gdyby nie to, że Polak przez ślub z Ksenią, chce sięgnąć po carski tron.

Młoda carewna, zostaje szantażem przekonana do tego pomysłu i pod strażą polskiego wojska rusza do Moskwy by przejąć władzę. Jak to zwykle w rosyjskich bajkach bywa, na ratunek uciemiężonej białogłowie, przychodzi chłop, co to diabła potrafi wykiwać, a co dopiero polskiego szlachcica. Andreyka przechodzi długą drogę, od niewolnika do zbawcy narodu. Ksenię zna od dziecka, wychowywał się w otoczeniu dworu i pała do niej piękną platoniczną miłością. W sam raz nadaje się na wyzwoliciela. Po drodze spotka kila ciekawych postaci: tureckiego sługę, z którym stworzy zgrany duet i hiszpańskiego najemnika, który nauczy go władać szpadą. A będzie tych lekcji udzielał zarówno za życia jak i po śmierci.  Andreyka nabiera wiedzy, dzięki której wykonanie armaty ze skórzanych rzemieni to betka, a wygnanie Polaków z Moskwy staje się czystą formalnością.

”1612” to bajka oferująca szeroki wachlarz tanich chwytów. Mimo swego słowiańskiego rodowodu, twórcy czerpią pełnymi garściami z hollywoodzkich produkcji, to film obliczony przede wszystkim na masową publiczność. Efektowne sceny batalistyczne i śmiałość z jaką pokazywane są zmasakrowane ciała, zastąpiły wiarygodność historyczną. Przekłamania zdarzają się co krok, począwszy od romansu Kseni z polskim szlachcicem(Ksenia po ocaleniu z pogromu trafia do klasztoru), a skończywszy na fakcie że polska husaria nie uczestniczyła w walkach o Moskwę(ta formacja od powstania w 1500 roku, nie przegrała żadnej bitwy aż do roku 1625), ale widocznie jest dla Rosjan najbardziej jaskrawym wizerunkiem Polaków. Jak przedstawia się antypolska wymowa filmu? Obraz Polaków okupujących Rosję, nie odbiega od wizerunku najeźdźców, jaki można zobaczyć w innych filmach. Bez względu na narodowość uciskających i uciskanych. Żebrowski pytany o to czy gra złego Polaka, odpowiedział: ”Tak gram złego Polaka, ale nie tak złego, jak w rzeczywistości byli”. Trudno się nie zgodzić, biorąc  pod uwagę zapisy historyczne, wystarczy wspomnieć hetmana Gosiewskiego, który krwawo stłumił powstanie antypolskie.

Warto na ”1612” spojrzeć jeszcze z innej strony. Jest to wspaniały obraz polskiej potęgi militarnej, żadnemu polskiemu reżyserowi nie udało się, ukazać siły polskiego oręża w tak piękny sposób. Husarskie skrzydła, które dzieciom rosyjskich chłopów nasuwały skojarzenia z aniołami, są symbolem potęgi jakiej później nigdy nie osiągnęliśmy. Reżyser nie ukrywa swojej fascynacji polską formacją, ukazuje ją jako sprawnie działającą machinę na dodatek nie pozbawioną wdzięku.
Poza rewelacyjnymi scenami batalistycznymi, twórcy postawili na elementy mistyczne. Od symboliki jest aż gęsto, przy czym środki użyte są bardzo niskich lotów. Jednorożec będący symbolem Rosji, mędrzec który nie może się zdecydować czy być prawosławnym kapłanem, czy pogańskim druidem, no i Polska skradająca się pod postacią węża.

Na minus działa czas trwania filmu, Dwie i półgodziny to zdecydowanie za dużo, nawet dla najlepszej rozrywki. Gdyby zrezygnowano choćby z części ”ikonografii”, to rosyjska produkcja zyskała by na dynamice. Mimo tej niedogodności, warto zapoznać się z tym filmem aby zobaczyć inny obraz polskiej historii. Polscy twórcy przyzwyczaili nas do martyrologii, dobrze jest czasem zobaczyć okres w naszych dziejach, gdy byliśmy jedną z największych potęg. 

Reżyseria: Władimir Chotinienko
Scenariusz: Arif Aliyev
Obsada: Petr Kislov, Michał Żebrowski, Violetta Davydovskaya  

Film do recenzji udostępniła wypożyczalnia SHOCK, mieszcząca się przy ul. Filomatów 1A, otwarta: poniedziałek- sobota 11.00- 20.00, niedziela 12.00- 17.00.
Tel. 396 70 20

UWAGA KONKURS! Mamy dla Was darmowe wypożyczenie filmu z oferty wypożyczalni SHOCK. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie konkursowe. Co tydzień, wśród czytelników, którzy nadeślą poprawną odpowiedź, wylosujemy jedną osobę, która otrzyma możliwość darmowego wypożyczenia dowolnego filmu. Maile proszę kierować, do wtorku5 maja, na adres Zauważyłeś błąd w artykule? Napisz nam o tym