Oszukana

"Oszukana" to kolejny film, w którym Clint Eastwood stanął po drugiej stronie kamery. Scenariusz oparto na wydarzeniach autentycznych, wykorzystując m.in. akta sądowe z 1928 roku.
Dla naszych czytelników przygotowaliśmy konkurs! Szczegóły pod artykułem!

Christine Collins, kierowniczka centrali telefonicznej, samotnie wychowuje syna Waltera. Należy do postępowych kobiet, które są solą w oku bigotów, jakich w amerykańskim społeczeństwie było nie mało w owych czasach. Osamotniona Christine Collins, nie uchyliła się od odpowiedzialności, podjęła pracę by zapewnić przetrwanie dla siebie i syna. Na pierwszy rzut oka, nie jest to wyjątkowa sytuacja, należy jednak pamiętać, że właśnie nadchodził Wielki Kryzys. Któregoś dnia, po powrocie do domu, stwierdza że Walter zniknął i choć wie, że podczas jej nieobecności, syn nigdy nie wychodzi, Christie ma nadzieję odnaleźć go w sąsiedztwie. Gdy poszukiwania na własną rękę nie przynoszą skutku, zaniepokojona matka zwraca się do pomoc do policji. Stróże prawa traktują sprawę zaginięcia Waltera, w sposób rutynowy, nie wykazując nadmiernej gorliwości.

Reklama | Czytaj dalej »

Wydział policji w Los Angeles uznawany jest za najgorszy w kraju, słynie z korupcji i powiązań ze światem przestępczym. Mówi o tym głośno pastor  Gustav Briegleb, który w cotygodniowych audycjach piętnuje nieprawidłowości w policji. Włączył się w akcję mającą nakłonić policję do zintensyfikowania poszukiwań syna Christine. Presja społeczna odnosi skutek i policja triumfalnie ogłasza odnalezienie chłopca. Jednak, gdy Christine staje twarzą w twarz z odnalezionym dzieckiem, stwierdza z przerażeniem, że to nie jej syn. Policja by poprawić swój wizerunek, podsunęła zrozpaczonej matce, jednego z małych włóczęgów, jakich w owych czasach można było spotkać na każdym kroku. 

Protesty Christine, nie w smak są szefom policji, która ze spotkania matki z synem, uczyniła medialny spektakl. Nie zważając na uczucia kobiety, zmuszają ją do zabrania chłopca do domu. Kapitan J.J. Jones sugestywnie przekonuje o zmianach zachodzących w dorastających dzieciach, o przeżyciach które odciskają piętno na ich wyglądzie, a wtórują mu specjaliści i lekarze. Christine zapewne przestała by wierzyć w to co widzi, gdyby nie oczywiste fakty zaprzeczające twierdzeniom policji. Kobieta staje się niewygodna, jej upór i stanowczość mogą rozbić misterny plan skonstruowany dla poprawy wizerunku. Kapitan J.J. Jones przystępuje do działania, machina osaczenia zostaje uruchomiona, uciszenie samotnej i bezbronnej kobiety jest tylko kwestią czasu.

Gdyby nie fakt, że scenariusz został oparty na aktach sądowych i informacjach prasowych z lat ’20, można by uznać historię opowiedzianą w filmie za makabrycznie niewiarygodną. Podobnie jest z wizerunkiem policji, skorumpowanej i zepsutej w tak wielkim stopniu. Wydarzenia są autentyczne, a obraz policji z tego okresu mogliśmy już poznać, choćby w filmie ”Tajemnice L.A.”. 

"Oszukana" to przede wszystkim obraz przemian zachodzących w umyśle udręczonej kobiety. Od paraliżującego niepokoju, przez zwątpienie i rezygnację, po determinację w walce o prawo do poznania prawdy. W ostatnim akcie tego dramatu, główna bohaterka staje się reprezentantką ogółu, wszystkich kobiet spychanych na margines społeczeństwa. Jej walka z obojętnością, cynizmem, a przede wszystkim z własnym statusem zniesławionej samotnej matki. 

Co przekonało Eastwood’a, by zabrać się za ten film? Jest aktorem kojarzonym z rolami twardych facetów, rewolwerowców, jako reżyser brał na warsztat scenariusze, w których główne role odgrywały silne męskie charaktery, a tu nagle tak bardzo kobiece kino. Wbrew pozorom, nie tak daleko do westernów, z których Eastwood się wywodzi. Christine Collins jest jak samotny rewolwerowiec walczący o elementarne prawo do sprawiedliwości. Jej osoba ma wiele wspólnego z Williamem Munny ("Bez przebaczenia"), który porzuca spokojne życie i staje w obronie kobiet odepchniętych przez społeczeństwo. Angelina Jolie umiejętnie wpasowała się w tą rolę, udowadniając że potrafi jeszcze stworzyć kreacje na miarę "Przerwanej lekcji muzyki”. 

Ascetyczny styl, jaki obrał Eastwood, podkreśla głębię dramatu. Nie ma tu miejsca na efektowne zabiegi, liczą się tylko fakty, które przemawiają z wystarczającą siłą by poruszyć widza. Sama fabuła obfituje w częste zmiany i w chwili gdy myślimy, że znamy już wszystkie wątki, nagle skręca w niespodziewanym kierunku.

Reżyseria: Clint Eastwood
Scenariusz: J. Michael Straczynski , Paul Haggis
Obsada: Angelina Jolie, John Malkovich, Jeffrey Donovan