Walkiria

Film Bryana Singera opowiada historię Clausa von Stauffenberga, człowieka utożsamianego z ruchem oporu w nazistowskich Niemczech. Inicjatora jednego z wielu, nieudanych zamachów na życie Adolfa Hitlera.

Początek filmu przenosi nas do Afryki, gdzie Stauffenberg bierze udział w tunezyjskiej kampanii Afrika Korps. Podczas alianckiego nalotu odnosi bardzo
poważne rany i po rehabilitacji zostaje oddelegowany do służby sztabowej w Ogólnym Urzędzie Sił Zbrojnych. Jego bezpośrednim przełożonym jest Friedrich
Olbricht, należący do grupy spiskowców, składającej się z wysoko postawionych oficerów i polityków niemieckich. Moralne dylematy Stauffenberga, wybór

pomiędzy wiernością żołnierskiej przysiędze, a likwidacją tyrana nabierają uzasadnienia. W gronie spiskowców wyrasta na przywódcę i głównego wykonawcę,
który ma zapewnić powodzenie planowanej akcji. Do rozwiązania pozostał problem przejęcia władzy. Cały proces był bardzo złożony, a spiskowcy zdawali sobie
sprawę, że bez znacznych sił wojskowych nie będą w stanie obalić nazistów. Stauffenberg odkrywa, że pewne możliwości daje plan pod kryptonimem “Walkiria”,
który miał posłużyć Ogólnemu Urzędowi Sił Zbrojnych w wypadku przewrotu lub wewnętrznych zamieszek skierowanych przeciwko Führerowi. OUSZ upoważniony do uruchomienia “Walkirii” przejmował władzę, a jednostki rezerwowe wojska egzekwowały jego rozkazy. Plan, zapewniający nazistom ciągłość rządzenia, okazał się ich piętą achillesową, która niemal przyczyniła się do ich upadku.

Na miejsce zamachu wybrano kwaterę Hitlera - Wilczy Szaniec koło Kętrzyna. Kompleks bunkrów umiejscowionych w lesie gierłoskim był swoistą twierdzą, której załoga liczyła ponad 2000 osób. Dlatego ekipa spiskowców postanowiła wykorzystać sztabową funkcję Stauffenberga, teczka z materiałem wybuchowym ma być podłożona w czasie odprawy prowadzonej przez Hitlera.

Osoby, które interesują się historią, choćby w ograniczonym stopniu, wiedzą jaki był koniec tych wydarzeń. Mimo to, historia opowiedziana na nowo przez
Bryana Singera, nie traci dynamiki i dramatyzmu. Reżyser umiejętnie buduje napięcie, które nie opuszcza widza do ostatnich minut filmu. ”Walkiria” od strony
technicznej jest arcydziełem pracy operatorskiej i scenograficznej. Różnorodność plenerów, a także sposobów prowadzenia kamery, może zadowolić najbardziej
wybrednych kinomanów. Wszystkie lokacje, takie jak Wilczy Szaniec, lotniska, centrale telefoniczne, czy w końcu gmachy rządowe w stolicy Niemiec, wyglądają
wiarygodnie i trafiają w wyobraźnię widza. Posiadacze zestawów kina domowego docenią jakość dźwięku w systemie 5.1 DD, szczególnie podczas scen w Tunezji i podczas lądowania Hitlera na lotnisku w Smoleńsku. Znakomita obsada drugoplanowa zniweluje uczucie niedosytu, jakie pozostawia po sobie ”drewniana” rola
Cruise'a. Epizody w wykonaniu Kennetha Branagh’a, Bernarda Hill’a (niemiecki generał w Tunezji) i rewelacyjna rola Billa Nighy (Friedrich Olbricht)
wypełniają limit solidnego i przemyślanego aktorstwa. Jedynym mankamentem, który odbija się czkawką podczas oglądania jest wybiórczy sposób postrzegania
historii, wybielanie osoby, która nigdy ”kryształowa” nie była. Twórcy filmu pomijają fakt, że Stauffenberg utożsamiał się z wieloma aspektami narodowego
socjalizmu, szczególnie z niemieckim nacjonalizmem. Znane są jego poglądy na temat działań wojennych na Wschodzie, niejednokrotnie wyrażał rasistowskie
opinie odnośnie Polaków, określając ich jako motłoch, który dobrze czuje się pod batem. Kolejną sprawą przemilczaną w filmie są warunki zawieszenia broni,
zaproponowane przez Stauffenberga. W wypadku udanego przewrotu, nowa władza miała zaproponować Aliantom zawieszenie broni, w zamian za utrzymanie granic Rzeszy Niemieckiej z 1914 roku (Pomorze Gdańskie, Wielkopolska, Górny Śląsk - od 1795 roku wchodziły w skład Prus), działania wojenne na Wschodzie miały trwać nadal, a oskarżeni o zbrodnie wojenne nie mieli trafić pod osąd Aliantów. W dzisiejszych Niemczech Stauffenberg uznawany jest za bohatera narodowego, symbol oporu przeciw nazistom, potwierdzenie, że pośród narodu noszącego piętno II wojny światowej byli ludzie, którzy oparli się propagandzie
faszystowskiej. Ale czy człowiek, który w ostatnich chwilach życia wykrzyczał ”Niech żyją święte Niemcy!”, mógł być dla świata lepszą alternatywą niż
austryjacki kapral?

Reżyseria: Bryan Singer.

Scenariusz: Christopher McQuarrie, Nathan Alexander.

Obsada: Tom Cruise, Kenneth Branagh, Bill Nighy.

Film do recenzji udostępniła wypożyczalnia SHOCK, mieszcząca się przy al. Bayeux 28, I piętro, otwarta: poniedziałek-sobota 11.00-20.00, niedziela 12.00-
17.00.

Tel. 052 396 70 20

UWAGA KONKURS! Mamy dla Was darmowe wypożyczenie filmu z oferty wypożyczalni SHOCK. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie konkursowe. Co tydzień, wśród czytelników, którzy nadeślą poprawną odpowiedź, wylosujemy jedną osobę, która otrzyma możliwość darmowego wypożyczenia dowolnego filmu. Maile proszę kierować do wtorku, 22 września na adres shock@chojnice24.pl w temacie wpisując tytuł omawianego filmu, a w treści odpowiedź na pytanie oraz swoje dane: adres, telefon, imię i nazwisko (Twoje dane są chronione wg obowiązującego prawa).

PYTANIE KONKURSOWE: Kenneth Branagh znany jako popularyzator twórczości Szekspira, nie stroni także od ról lżejszego kalibru. W 2008 roku wcielił się w
postać szwedzkiego detektywa w miniserialu wyprodukowanym przez BBC. Podaj tytuł serii.

Ogłoszenie wyników w środę wieczorem (23 września).

Rozwiązanie konkursu z ubiegłego tygodnia: W roli barmana Ivana, w filmie ”Australia” wystąpił Jacek Koman. Nagrodę wylosowała Justyna Borkowska.

Artykuł pochodzi z portalu www.chojnice24.pl

• Komentarze Chojnice24 (0)
• Komentarze Facebook (...)