ja pamiętam że u nas na osiedlu na Królowej Jadwigi tez stał dom który był długo pusty, i też krążyły plotki że widziano tam ducha kogoś powieszonego, jakieś krzyże i inne zjawy w oknach, teraz ktoś tam mieszka i jakoś nic go stamtąd nie wykurzyło Ale nie twierdzę że to jest nie możliwe sama się panicznie boje takich rzeczy, teraz będę się bała wejść do starego szpitala

tak to prawda,w starym szpitalu straszy..moj sasiad tam pracowal to on sie zwolnil,slyszal szczegolnie placz krzyk dzieci pukanie w sciany i drzwi. moja siostra w moim pokoju tez doswiadczyla takich dziwnych sytuacji..tak duchy istnieja nie stety bo ja sie ich ogramnie boje

tak to prawda,w starym szpitalu straszy..moj sasiad tam pracowal to on sie zwolnil,slyszal szczegolnie placz krzyk dzieci pukanie w sciany i drzwi. moja siostra w moim pokoju tez doswiadczyla takich dziwnych sytuacji..tak duchy istnieja nie stety bo ja sie ich ogramnie boje

Witam, moja pierwsza przygoda z duchami zaczęła się u koleżanki w domu. Pamiętam to jak dziś;( Ona, moja siostra i ja wpadliśmy na pomysł by wywołać duchy. Wzięliśmy wodę święcona i nalaliśmy ją do 3 talerzyków, zapaliliśmy świeczki, położyliśmy zdjęcie jej zmarłego dziadka, odmówiliśmy modlitwy, po czym każdy z nas zaczął lać wosk do talerzyków. Mnie jako jednemu zaczął układać się wyraz: PRZET... widząc to moja koleżanka wyrwała mi świeczkę z ręki i powiedziała, że to koniec. Źle zrobiła, bo ponoć nie powinno się przerywać kontaktu ze zmarłymi;( W pewnym momencie zgasiła się jedna świeczka i zrobił się przeciąg w domu. Z siostrą zaraz poszliśmy do domu, a ona została sama w domu. Przy kolacji ochłonęliśmy trochę i w milczeniu jedliśmy. Nie dowierzając widziałem jak przesuwa się po stole moja szklanka z herbatą Nic nie mówiłem siostrze - sądziłem, że jestem jeszcze trochę przestraszony i działa moja wyobraźnia. W niespełna minucie, siostra powiedziała mi, że chyba jest głupia, ale widziała, że szklanka się sama przesunęła...dostałem takiego pietra, poczułem się, że jestem obserwowany, strasznie się lękałem i nocy nie przespałem;( Na drugi dzień czułem jeszcze obserwacje, lecz łagodniejszą, pod wieczór wszystko ustało. Nie czułem już zagrożenia, byłem spokojny. Koleżanka opowiedziała, że przez całą noc coś nie dawało jej spać, że drzwi od łazienki same się otwierają i zamykają, że słyszy jak ktoś do niej przemawia. Tamto zdarzenie uświadomiło nas, że nie można igrać z duchami. Kilka dni po tym zdarzeniu szedłem przez Lelewela na Leśną przez pola. Była piękna zima, tzn. było biało i działo się to wieczorem. Widoczność była duża, w połowie drogi zacząłem słyszeć ujadającego psa na łańcuchu. Gdy się odwróciłem zobaczyłem wielkiego, czarnego dobermana z urwanym łańcuchem na szyi - biegł w moją stronę;( Zacząłem biec jak szalony i krzyczałem o pomoc (wtedy tak naginałem, że pewnie rekord świata na 400m bym ustanowił). Słyszałem, że pies mnie dogania;( 100m przed Leśną upadłem w śnieg i w tym momencie moje całe życie śmignęło mi przed oczami;( Odwróciłem się i pies nagle zniknął, ujadanie ustało. Wstałem i pobiegłem ile sił w nogach. Była to dla mnie przygoda niesamowita o ile nie mogę nazwać tego koszmarem;( Dodam, że nie byłem pijany, ani nie zażywałem żadnych środków odurzających. Może dla niektórych to śmieszne, ale bym nie uwierzył w taką historyjkę gdybym jej nie przeżył na własnej skórze. Za każdym razem jak sobie o tym przypomnę to ciarki przechodzą mi po całym ciele - masakra!!!! Od tamtego czasu mam pełen respekt do zjawisk paranormalnych i wierzę w duchy. Powiadam wam, że kto nie przeżył przygody z duchami lepiej niej jej nie zaczyna. Ludzie co piszą o taniej sensacji, niech myślą tak dalej, w końcu "niewiernych Tomaszów" jest na pęczki. Ja wierzę, w opowieści o szpitalu, o domu na Brzozowej itp.

Witam, moja pierwsza przygoda z duchami zaczęła się u koleżanki w domu. Pamiętam to jak dziś;( Ona, moja siostra i ja wpadliśmy na pomysł by wywołać duchy. Wzięliśmy wodę święcona i nalaliśmy ją do 3 talerzyków, zapaliliśmy świeczki, położyliśmy zdjęcie jej zmarłego dziadka, odmówiliśmy modlitwy, po czym każdy z nas zaczął lać wosk do talerzyków. Mnie jako jednemu zaczął układać się wyraz: PRZET... widząc to moja koleżanka wyrwała mi świeczkę z ręki i powiedziała, że to koniec. Źle zrobiła, bo ponoć nie powinno się przerywać kontaktu ze zmarłymi;( W pewnym momencie zgasiła się jedna świeczka i zrobił się przeciąg w domu. Z siostrą zaraz poszliśmy do domu, a ona została sama w domu. Przy kolacji ochłonęliśmy trochę i w milczeniu jedliśmy. Nie dowierzając widziałem jak przesuwa się po stole moja szklanka z herbatą Nic nie mówiłem siostrze - sądziłem, że jestem jeszcze trochę przestraszony i działa moja wyobraźnia. W niespełna minucie, siostra powiedziała mi, że chyba jest głupia, ale widziała, że szklanka się sama przesunęła...dostałem takiego pietra, poczułem się, że jestem obserwowany, strasznie się lękałem i nocy nie przespałem;( Na drugi dzień czułem jeszcze obserwacje, lecz łagodniejszą, pod wieczór wszystko ustało. Nie czułem już zagrożenia, byłem spokojny. Koleżanka opowiedziała, że przez całą noc coś nie dawało jej spać, że drzwi od łazienki same się otwierają i zamykają, że słyszy jak ktoś do niej przemawia. Tamto zdarzenie uświadomiło nas, że nie można igrać z duchami. Kilka dni po tym zdarzeniu szedłem przez Lelewela na Leśną przez pola. Była piękna zima, tzn. było biało i działo się to wieczorem. Widoczność była duża, w połowie drogi zacząłem słyszeć ujadającego psa na łańcuchu. Gdy się odwróciłem zobaczyłem wielkiego, czarnego dobermana z urwanym łańcuchem na szyi - biegł w moją stronę;( Zacząłem biec jak szalony i krzyczałem o pomoc (wtedy tak naginałem, że pewnie rekord świata na 400m bym ustanowił). Słyszałem, że pies mnie dogania;( 100m przed Leśną upadłem w śnieg i w tym momencie moje całe życie śmignęło mi przed oczami;( Odwróciłem się i pies nagle zniknął, ujadanie ustało. Wstałem i pobiegłem ile sił w nogach. Była to dla mnie przygoda niesamowita o ile nie mogę nazwać tego koszmarem;( Dodam, że nie byłem pijany, ani nie zażywałem żadnych środków odurzających. Może dla niektórych to śmieszne, ale bym nie uwierzył w taką historyjkę gdybym jej nie przeżył na własnej skórze. Za każdym razem jak sobie o tym przypomnę to ciarki przechodzą mi po całym ciele - masakra!!!! Od tamtego czasu mam pełen respekt do zjawisk paranormalnych i wierzę w duchy. Powiadam wam, że kto nie przeżył przygody z duchami lepiej niej jej nie zaczyna. Ludzie co piszą o taniej sensacji, niech myślą tak dalej, w końcu "niewiernych Tomaszów" jest na pęczki. Ja wierzę, w opowieści o szpitalu, o domu na Brzozowej itp.

janiewieże w te bzdury poniewasz taka m pani tam była i nic takiego

janiewieże w te bzdury poniewasz taka m pani tam była i nic takiego

WIECIE KOGO TAM WIDZĄ OSOBY KTÓRE O TYM MÓWIĄ??? PIJAKÓW KTÓRZY URZĄDZAJĄ SOBIE TAM SIELANKĘ

WIECIE KOGO TAM WIDZĄ OSOBY KTÓRE O TYM MÓWIĄ??? PIJAKÓW KTÓRZY URZĄDZAJĄ SOBIE TAM SIELANKĘ

Po tylu opowieściach o tym domu na Brzozowej wraz z koleżankami postanowiłyśmy iść się dowiedzieć coś na ten temat sąsiadów ... tyle opowieści się słyszało że masakra... nie wiadomo w co wierzyć . Sama mogę sie przyznać początkowo strasznie się bałam w góle przejść koło tego domu .. jedna z sąsiadek mówła że jako dziewczynaka bawiła się tam i nic nie było lecz słyszałą wiele opowiśći że na ta rodzine która przejmnie dom przechodzi coś w rodzaju klątwy ( choroby dziwne rzeczy się dzieją) i też takiego że niy w piwnicy płacze mała dziewczynka , murarze którzy tam pracowali uciekali niby bo to słyszeli i nie mogli wytrzymać psychicznie... podobno co zrobii to wszystko na natępny dzień było zniszczone... pytałyśmy wszyskich czy coś wiedzą nie ktorzy chętnie z nami rozmawiali na ten temat lecz nie którzy byli wprost ourzeni że kto wierzy w takie rzeczy ,że to jest śmiszne i czy liczymy że ten duch stanie przed nami...
NAWET DOWIEZIŁYŚMY SIĘ W JAKIEJ CENIE JEST TEN DOM I TA DOBUDOWANA CZĘŚĆ KTÓRA JEST NIE DOKOŃCZONA ZE WZGLĘDU NA TO ŻE PANI MIESZKAJĄCA ZA TYM DOMEM NIE WYRAZIŁA ZGODY PONIEWAż stało to za blisk jej posesji
DOM STOI W SUROWYM STANIE DLATEGO STOI OPUSZCZONY A NIE MA NA TO KUPCA ZE WZGLEDU NA TE OPOWIEŚĆI O DUCHACH...

Po tym nie wiedziałyśmy w co mamy wierzyć .JEDNAK NIE DAŁO NAM TO SPOKOJU I DOSZŁYŚMY DO PIERWSZEGO WŁĄŚĆICIELA A BARDZIEJ ŻONY KTÓRA POINFORMOWAŁA NAS O TYM ŻE NIE CHCIAŁA SPRZEDAĆ DOMU LECZ PO ŚMIERCI SWOJEGO MĘŻA PRAWNIE PRZESZŁO TO NA DZIECI KTÓRY NIE MOGLI DOJŚĆ DO ZGODY I TO SPRZEDALI ... WŁĄŚCICIEL KTÓRY TO PRZEJĄŁ ZACZĄŁ TO REMONTOWAĆ I DOBUDOWYWAĆ TYLNIĄ CZEŚĆ JAK WYŻEJ WSPOMIAŁAM NIE MÓGŁ DOKOŃCZĆ TEGO ZE WZGLEDU NA SĄSIADKE I POSTANOWIŁ TO SPRZEDAĆ TERAZ PRZEJEŁA TO AGENCJĄ KTÓRA MA PROBLEMY ZE SPRZEDANIEM PONIEWAŻ KRĄŻA ŚMIESZNE OPOWIESCI O DUCHACH ... MOŻECIE NIE WIERZYĆ ALE TAKA JEST PRAWDA NIC TAM NIE MA A LUDZIE ROBIĄ Z TEGO NIE POTRZEBNĄ SENSACJE...

Po tylu opowieściach o tym domu na Brzozowej wraz z koleżankami postanowiłyśmy iść się dowiedzieć coś na ten temat sąsiadów ... tyle opowieści się słyszało że masakra... nie wiadomo w co wierzyć . Sama mogę sie przyznać początkowo strasznie się bałam w góle przejść koło tego domu .. jedna z sąsiadek mówła że jako dziewczynaka bawiła się tam i nic nie było lecz słyszałą wiele opowiśći że na ta rodzine która przejmnie dom przechodzi coś w rodzaju klątwy ( choroby dziwne rzeczy się dzieją) i też takiego że niy w piwnicy płacze mała dziewczynka , murarze którzy tam pracowali uciekali niby bo to słyszeli i nie mogli wytrzymać psychicznie... podobno co zrobii to wszystko na natępny dzień było zniszczone... pytałyśmy wszyskich czy coś wiedzą nie ktorzy chętnie z nami rozmawiali na ten temat lecz nie którzy byli wprost ourzeni że kto wierzy w takie rzeczy ,że to jest śmiszne i czy liczymy że ten duch stanie przed nami...
NAWET DOWIEZIŁYŚMY SIĘ W JAKIEJ CENIE JEST TEN DOM I TA DOBUDOWANA CZĘŚĆ KTÓRA JEST NIE DOKOŃCZONA ZE WZGLĘDU NA TO ŻE PANI MIESZKAJĄCA ZA TYM DOMEM NIE WYRAZIŁA ZGODY PONIEWAż stało to za blisk jej posesji
DOM STOI W SUROWYM STANIE DLATEGO STOI OPUSZCZONY A NIE MA NA TO KUPCA ZE WZGLEDU NA TE OPOWIEŚĆI O DUCHACH...

Po tym nie wiedziałyśmy w co mamy wierzyć .JEDNAK NIE DAŁO NAM TO SPOKOJU I DOSZŁYŚMY DO PIERWSZEGO WŁĄŚĆICIELA A BARDZIEJ ŻONY KTÓRA POINFORMOWAŁA NAS O TYM ŻE NIE CHCIAŁA SPRZEDAĆ DOMU LECZ PO ŚMIERCI SWOJEGO MĘŻA PRAWNIE PRZESZŁO TO NA DZIECI KTÓRY NIE MOGLI DOJŚĆ DO ZGODY I TO SPRZEDALI ... WŁĄŚCICIEL KTÓRY TO PRZEJĄŁ ZACZĄŁ TO REMONTOWAĆ I DOBUDOWYWAĆ TYLNIĄ CZEŚĆ JAK WYŻEJ WSPOMIAŁAM NIE MÓGŁ DOKOŃCZĆ TEGO ZE WZGLEDU NA SĄSIADKE I POSTANOWIŁ TO SPRZEDAĆ TERAZ PRZEJEŁA TO AGENCJĄ KTÓRA MA PROBLEMY ZE SPRZEDANIEM PONIEWAŻ KRĄŻA ŚMIESZNE OPOWIESCI O DUCHACH ... MOŻECIE NIE WIERZYĆ ALE TAKA JEST PRAWDA NIC TAM NIE MA A LUDZIE ROBIĄ Z TEGO NIE POTRZEBNĄ SENSACJE...

xxxx

xxxx

Rany co ja czytam! Umówmy się wszyscy bojący poprośmy o klucz te panią co go ma i zrobmy tam imprę z polowaniem na kroliczka( ducha) a po imprezie posprzątamymoże wreszcie się sprzeda co za żenada. Mieszkam w Chojnicach kilkadziesiąt lat i nie slyszałem o tym domu. Potwierdzam szkielety na Prochowej ale bez strachów i innych niespodzianek.

Rany co ja czytam! Umówmy się wszyscy bojący poprośmy o klucz te panią co go ma i zrobmy tam imprę z polowaniem na kroliczka( ducha) a po imprezie posprzątamymoże wreszcie się sprzeda co za żenada. Mieszkam w Chojnicach kilkadziesiąt lat i nie slyszałem o tym domu. Potwierdzam szkielety na Prochowej ale bez strachów i innych niespodzianek.