Funkcjonowanie firmy powinno opierać się na zaufaniu. Dzięki niemu praca może przebiegać bez zakłóceń. Każdy wie, że może liczyć na innych i wykonywać swoje obowiązki spokojnie i najlepiej jak potrafi. Każdy donos burzy tę równowagę i zaufanie znika. Zespół zaczynają nękać konflikty, wzmaga się podejrzliwość. Zwłaszcza osoba, która doniosła zdobywa wielu wrogów. W jej towarzystwie cichną wszystkie rozmowy, nikt nie chce razem z nią współtworzyć żadnego projektu. Ludzie boją się, że każde ich słowo i błąd zostaną przekazane kierownictwu firmy. Praca w takich warunkach staje się uciążliwa, a efektywność się zmniejsza. I kogo za całą sytuację wini szef? Oprócz problemów ze współpracownikami czekają donoszącego więc jeszcze konsekwencje służbowe. Zastanów się więc czy warto narażać się na to. Nie chcesz chyba czuć się wykluczony z zespołu i być napiętnowany jako „donosiciel”?
http://www.kluczdokariery.pl/twoja-kariera/planowanie-kariery/rozwoj-zawodowy/art,11,donosicielstwo-w-pracy-wrog-czy-sprzymierzeniec-sprawdz.html

Tak naprawdę donosicielstwo świadczy o osobistych problemach i frustracjach donosiciela w związku z lepszą sytuacją zawodową kolegów z pracy. Zwykle osoba, na którą poczyniono donos, nie jest tak naprawdę niczemu winna. To donosiciel powinien dokonać wglądu w siebie i zastanowić się, czy jego zachowanie nie jest przypadkiem podyktowane indywidualnymi trudnościami i zazdrością o sukcesy zawodowe współpracowników. Dobrym pomysłem przeciwdziałania donosicielstwu w pracy jest dbałość o integrację kadry pracowniczej i dobra jakość wzajemnej komunikacji.

http://portal.abczdrowie.pl/donosicielstwo-w-pracy

Słowo „donos” od razu budzi niepokój, zwłaszcza, kiedy usłyszymy je w miejscu naszej pracy. Niemalże w każdej firmie można natrafić na osobę, która niekoniecznie będzie chciała nam pomóc, ale raczej zaszkodzić. Nazywani są „kretami”, „wazeliniarzami”. Można spotkać się też z bardziej wulgarnymi określeniami. Kim tak naprawdę jest donosiciel? Co nim kieruje? Zazdrość, chęć zysku czy może drobna przysługa?

Brak zaufania
Bez zaufania nawet największa, przynosząca ogromne zyski firma jest skazana na porażkę. Brak ufności powoduje, iż pracownicy nie mówią o własnych potrzebach wprost. O swoich frustracjach, związanych z pracą czy przełożonym, opowiadają jedynie w wąskim kręgu osób. A co jeśli w tym – wydawałoby się sprawdzonym – gronie jest osoba, która uprzejmie informuje szefa o opiniach na jego temat? Jak odkryć donosiciela? Niestety, jest to niezwykle trudne zadanie. Najlepszym rozwiązaniem jest milczeć i nie obgadywać naszych przełożonych. A jeśli czujemy się pewnie i nie chcemy dać za wygraną – samemu poinformować ich o własnym niezadowoleniu. Przemilczenie sprawy z jednej strony pomaga uniknąć nam nieprzyjemności, ale z drugiej nie buduje i nie scala zespołu, jeżeli każdy ze swoim problemem zostaje sam.

Kto donosi?
Zdaniem psychologów donosicielami są zwykle pracownicy, których obowiązki są ograniczane przez zwierzchnika. Osoby, których wyniki pracy nie są dostatecznie zadowalające, próbują odzyskać szacunek szefa w inny sposób. Dla donosiciela chwalenie się przed pracodawcą nowymi informacjami na jego temat jest sposobem na rozładowanie agresji i frustracji. Donosi się także z zazdrości. Donosiciel nie potrafi zrozumieć, dlaczego niektóre osoby są traktowane w specjalny sposób. Pracownik, przez którego przemawia zazdrość, jest zaślepiony i nie dostrzega, że jego współpracownik wykonał pracę lepiej od niego.

Co mogę…
Trudno jest się bronić przed „kretem”, jednak istnieje kilka sprawdzonych metod, które pozwolą uniknąć konfliktu:
Po pierwsze, nie mów o swoim życiu prywatnym. Każdy ma jakąś skazę w życiorysie, która przez donosiciela mogłaby zostać wykorzystana do szantażu.
Po drugie, nie informuj nikogo o szczegółach swoich projektów. Chwalenie się nimi pozostaw na później, bowiem donosiciele lubią „podkradać” cudze pomysły.
Po trzecie, nie czyń drugiemu co tobie niemiłe, tzn. nie zwalczaj donosu donosem, chyba, że chcesz zostać donosicielem numer dwa.
Po czwarte, nie reaguj na oskarżenia – tylko winny się tłumaczy. Takie sprawy powinny być załatwiane w atmosferze spokoju, bowiem w ferworze walki i wzajemnych oskarżeń można stracić pracę.

Czy warto pomagać?
Świadomość o istnieniu donosiciela w firmie, w której pracujesz powoduje dyskomfort, ale także obniża jakość pracy. Jeżeli donosiciel nie jest anonimowy trzeba działać. Taka osoba potrzebuje profesjonalnej pomocy. Zdaniem psychologów, donosiciele są zwykle przekonani, że ich działania przynoszą dobro firmie. Donosiciel nie chce i nie potrafi uwierzyć w to, że źródłem problemów są nie współpracownicy, lecz on sam. Aby taka osoba, mogła się „wyleczyć” ze złego nawyku, potrzeba więcej niż specjalisty. W procesie zwalczania donosicielstwa kluczową rolę odgrywa szef. W przypadku, kiedy słucha on plotek i przyzwala na takie zachowanie, donosicielstwa nie da się wyplenić. Zwierzchnik powinien zareagować i w odpowiedniej chwili powiedzieć stop. W innym przypadku trzeba się liczyć z tym, że każde słowo może obrócić się przeciwko nam.

Donosiciel niepożądany
Nikt nie lubi donosicieli, nikt nie chce z nimi pracować. Dla wielu ludzi praca stanowi największą przyjemność, która w przypadku pojawienia się współpracownika – informatora może zamienić się w koszmar. Ponadto plotki szybko się rozchodzą, a nie każda firma chce zatrudniać ludzi, którzy zamiast przyczyniać się do jej rozwoju, zatruwają ją od środka. Strzeżcie się, donosiciele!

Natalia Rączka
http://www.knowbox.pl/donosicielstwo-w-pracy-grzech-czy-mala-przysluga/

To jest bardzo smutne co piszesz, ale niestety prawdziwe

CZARNE OWCE SĄ W KAŻDYM ŚRODOWISKU ZAWODOWYM

Jestem oburzony tym co czytam o nauczycielkach - donosicielkach, to ogromny wstyd dla całego środowiska nauczycielskiego, że są takie osoby wśród nas. Jaki przykład dają te osoby młodzieży szkolnej? Donosicielstwo, czy pisanie notatek bez zgody osób, z którymi się rozmawia przekazując notatki do sądu to jest wstyd i brak słów. Na miejscu tych osób wyprowadziłbym się z Chojnic. Trzymam kciuki za p. Alicję i Marzennę bardzo dużo nauczycieli o Was wspiera, a także czeka z niecierpliwością na Waszą wygraną w sądzie.

Pewnie na koniec rozprawy jeszcze się okaże, że zamiast zniszczyć koleżanki Alicję i Marzennę i je posadzić do więzienia, te osoby same siebie zniszczą tą chorą nienawiścią, którą w sobie mają.

Ja też czekam. Ale nie liczę na tę pierwszą ewentualność. Samoodspawanie się od stołka jest po prostu NIEMOŻLIWE. Na całe szczęście upadek i to z hukiem - bardzo prawdopodobny.

czerepachowi już się sznureczki poplątały..chojniczanie czekają na DEKLAROWANĄ rezygnację z funkcji DYREKTORA GENERALNEGO a tu wciąż cisza.. wiadomo, że można też drastyczniej spaść ze stołka

Też uważam że kłamczuszki i donosicielki zostaną zdemaskowane

A co wiadomo z ostatniej utajnionej rozprawy?
Że wicedyrektorka nie zeznawała? Że jedna z Pań

"teraz triumfuje gdyż uważa, że świetnie wypadła w sądzie, a do tego zyskała dodatkowe plusy u najmądrzejszej",

, że

"SIP pewnie też jest dumny ze swoich zeznań, że zamiast pomóc koleżankom, które powinien bronić to robił wszystko aby przypodobać się przełożonej"

?
To tylko obserwacje. No chyba, że może coś przeoczyłem?

Zastanawiam sie jak można kłamać w sądzie pod przysięgą. Przecież każda choć w miare inteligentna osoba musi wiedzieć że kłamstwo ma krótkie nogi. Można sie łudzić że coś tam sąd przeoczy ale narażać sie na ośmieszenie? I to kto? Nauczyciele którzy wychowują nasze dzieci?

Widać że sporo wiadomo z ostatniej utajnionej rozprawy. Kto dzieli się tymi informacjami? Oskarżone? Oskarżycielka? Świadkowie?

Chyba nie wiesz, o kim piszesz. Ta pani sie nie maluje i pudruje

Jeśli niektórzy świadkowie są tak odważni to niech kłamią przed sądem i może będzie jak w procesie prowadzonym przez sędziego Tuleye, że z roli świadków zamienią się w kolejnym procesie na oskarżonych o fałszywe składanie zeznań. Przynajmniej niektórzy zakłamani zobaczą jak się siedzi na ławie oskarżonych i wtedy pomyślą ile zła wyrządzili swoim koleżankom. Widać, że zanosi cię na bardzo ciekawy finał sprawy karnej.